Çal ne geliyorsa aklýna...
Kimin için çalarsan çal da, benim çýkartacaðým yol belli.
Ýster hicaz, ister nihavent
Bir su damlasý düþer , ateþ gibi baðrýma...
Ahh hüznüne giriftarým,
Ay yüzüne düþürmüþ ýþkýný,
Sebebi meddim, istikbali kýblem,
Ne vakitsiz sevmiþim seni.
bir martýnýn kanadýnda,
Bir sümbül kokusunda,
Bülbüller konaklarken bir gül-i zar da.
Yolunu kaybetmiþ bir kervaným.
- Derken satýrlarý þiiri yazana, uzaklardan bir ses getiri sesine katmasý için. Bu þiir ne gariptir, yüreði iki ettirir kaleme. Bir aþýk söyler, dinler maþuk’u, bir bakmýþsýn maþuka dönmüþ, aþk bellediði.
Göz de ikidir amma bir görür ya hep. Peki ya yürek ?
içim sýzlar, için için sýzýna,
kara toprak, bana baksa aklanýr.
Sular seller gibi çaðlardým amma,
Elim kolum, sen deyince baðlanýr.
Gülün yapraðýný rüzgar savurur,
O yaprak beni yakar, kavurur ?
Deli gönlüm yalnýz senle avunur.
gözümden süzülür aþk ile canla.
Duydum kime baksan, beni görmüþsün.
Dünya zilletinden , omuz sirkmiþsin.
Beni umursamaz kabul etmiþsin.
Kalp kalbe baðlýdýr, aþk ile canla.
Þimdi lafla yürütme sen bu gemiyi.
Senin olan et ise, benim kemiði.
yaðlý urganlardan , aþkýn ilmiði
Dantel sanýp, görüntüsüne kanma.
der.... ve uzayacak satýrlarý kestirir þiir. Yazanýn yaptýðý kaleme dökmektir. Asýl hikmet harflerden hece, kelime ve manaya sebebiyet verdirmektir. Hikmetler ardý ardýna gelir sonra...
Biri okur, yazan olur adeta, biri okur, bana yazýlmýþ ki der.
Biri okur hiç beðenmez es geçer, biri okur oda kendinden geçer.
Bir þiirden neler çýkarýr insan, nasýl þaþýrýr bir diðeri.
Bu kadar renk bu kadar manayla doldurmuþ rabbim bizleri. Her birimiz ayrý alem, Her birimiz ayrý renk. Bunlarý görebilmek ne büyük nimet Yarabbi. Bu gün þükredecek bir sebep daha, haydi dostlar ulaþalým felah’a.
Ya Hayy...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.