Ey saki, getirme hüzünden bir nebze daha. Doydum, kandým hüzün þarabýna. Madem vuslat yok, düþmem bir daha gama. Rahat bir gün göstermedi, yýkýlasý dünya.
Ellerim, kýrýlasý ellerim; Ýçmez olaydým, bilmem bu nasýl kaderim. Vuslata ermeyeceksem neden bu kederim. Aðlasam sýzlasam beyhude, ben bunu nasýl çekerim.
Aðzým kapalý, yüreðim cevap vermez. Yüreðim hamuþ, yüreðim gülmez. Yokluðunun acýsýný hiçbir þey hafifletmez. Ey saki, þifa mý oldu bu hüzün? Madem vuslat yok, gerisi angarya, gerisi ölüm.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ugursunsoner Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.