bu sabah Ýstanbul acý mavi esiyor yedi tepe karanlýk bana bayramlara kaldý sevincim.. kýrýk bir dal gibi periþaným..
günlerdir yüzüme bakýyorum günlerdir aklýma seni getiriyorum seninle ayný içimdekileri yaðmura býrakýyorum rüzgara salýyorum Ýstanbul kadar seveceðim güzelliðini düþünüyorum.. gezindiðim her yer ve durmadan çoðalan þehir evet her þey sen gidince karanlýktý, güneþ bile..
sen olmayýnca, içimde kabirler kazýlýyor her akþam gece daha uzun geliyor göklere sýðýnýyorum denizin diplerine itiyor günahlarým harap cümleler yýkýyor yalnýzlýðýmý ve getirsin bir rüzgar seni getirsin gül kokulu nefesini…
Mustafa kaya 30.11.2005 / Ýstanbul Sosyal Medyada Paylaşın:
e.mustafa kaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.