Şemsiye hikayesi...

Ben sana yaðmurlu bir gün rastladým,
Bütün merhametinle geldin yanýma
Geldiðinde ben sýrýlsýklam ýslandým.
Sen iþte o gün girdin rüyama..
Çömertliðinle al dedin þemsiyeyi
Islanacaðýný bile bile -al
Ben senin davranýþýnla doðrultum yövmiyeyi
Ve ben zaten ýslandým yapma baþýna hamal...
Benim içim ýsýndý sýðmadý içi içine
Hayatýma dogan güneþ gibiydi...
Kapýldý sevdasýna bir kere...
Sevmezdi bu yürek biraz da deliydi...

Benim aþkla tanýþmam böyle oldu
Bir annenin merhametini taþýyordu..
Ve benim içim huzur doldu...
Sevdim seni demek beni aþýyordu
Bu yürek asil kaný taþýyordu

Gitmem gerek deyinceye kadar herþey güzeldi
Gitmesiyle biliyorum hayallerim biterdi
Ve gitti... Bana son gülmesi ve salladýðý eldi,
Bilirdim yüreðimde baykuþlar öterdi..
Onsuz geçen aylar artýk yýl oldu.
Bu adam seni o sokaklarda hep bekliyordu...
Sebebsizce habersizce kara sevda çekiyordu
Ve onca yagmur yagdý...
Þemsiyeni açýp gelmedin...
Kara sevdamýn taneleriyle ýslanýrken
Al bu kalbim senindir demedin
Baðýra baðýra bu sokaklarda
Seni seviyorum diye söylemedin

Ben yagmurlar yagdýkca seni hatýrlýyorum,
Ve gelir diye o caddede çýkýp ýslanýyorum.
Gelmiyorsun...
Ben yine acýlara yaslanýyorum.
Kaçýp azaplardan saklanýyorum.
Bir þemsiye masalýnda seni arýyorum.
Arýyorum.

Sosyal Medyada Paylaşın: