Bu gönül can dýr,yürektir.
bir yudum sevgiye açken,
dalýndan koparýlmýþ bir gül iken
dikenleri ise hiç batmamýþtýr,gönüllere
hep sevgi yaymýþtýr,yüreðinin en derinlerine..
Sen gülerken bir köþede,o hep aðlamýþtýr .,
kimseler görmesin diye, baþýný hep saklamýþtýr.....
Benim eyy!! naçizane gönlüm.
bunca sene yetmezmi çektiðin acý,keder,elem.
ne olur bir dönde sesime kulak ver!
sanadýr bu serzeniþim,
Neden hep sen !!!!
Yeter artýk hanene geri dön..
karanlýk gitsin içinden yüzün nurlansýn
Güneþ girsin,ýsýtsýn soðumuþ bedenini.
Yüzün gülsün,gözlerin parlasýn.
ocaðýnda aþýn piþsin.
sevgi çorbandan içelim,
Ýçelimde , kendimizden geçelim.
Sen gül goncadan da güzelsin.
Bilmezmiyim seni, dikenlerin de batmaz elime.
Seni zamansýz koparanlar, utansýn.
Ama sen de bu yürek varken.
Sen asla solmazsýn..
Gülþen ERÝÞ
29.03.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.