Çek ellerini kýrmýzýlðýmdan
bakýr renkli bulutlara yükledim düþlerimi
maviliðinle örtme bulutlarý.
aþk yaðýyor gül(e) can veriyor
yarýlsýn toprak her yaðmur taneleriyle
yeþersin gözlerimin önündeki umut saðanaðýnda.
özlem susuzluðuma merhem olsun ýslak rüzigâr..
býrak yaðsýn sinem sinem umut…
býrak açabildiði kadar açsýn gülüm
eteðime doldurdum özlem yanýðý yaðmuru
avuçlarýnda benden kalan gül taneleri sakla cancaðýzým
gül verenin elinde gül kalýr vefalý
sus þimdi.
zaman dilin lâl olduðu vakit
" Hicran var þimdi"
yüzümü buldum yüzünde gülümü.
þimdi vuslat kapýlarý sonuna kadar açýk.
dilimde sevda türküleri
gece karasý gözlerin bende
bin hüsnüyusuf’a denk gelirken köprüler kurarým vuslata
bir serçe olsam
rotam sana
pencerene gelip vursam camýna
sonunda sen varsýn
her kanat çýrpýþ da sana haberci rüzigâr
bir bardak su dudaðýma deyince.
saf tutarým aþk ocaðýna
diz çökerim Mevla’nýn önünde
ben susarým
güle can gelir gayri.
Þems’imsin
kalemim morga soyunmuþ gözyaþlarýmý giydirdim.
belki de hiç büyümemiþim
ben hâlâ "küçüðüm" cancaðýzým
hicrana inat açan güller nefes aldýkça,
ben büyümem vefalým
29/03/2011
gordion
Gül Özkan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.