GÜN SAYDIM

hasretine kýna yakan ayrýlýk
aylar oldu yýllar geçti AN saydým
cenderelerde boðulan vuslatým
boðazýmdan tükeniyor CAN saydým



hislerim peþinden yol olur uzar
kýrýlan kalemler adýný yazar
gönülden gönüle birþeyler sýzar
damarýmdan çekiliyor KAN saydým



gamzelerin deva olur her derde
rüyalarda kalkar aradan perde
aþk sofrasý kurulu orta yerde
kaþýk kaþýk ye deðilde BAN saydým



endamýnla aydýnlanan kuytular
yokluðunda arþa vurur korkular
çýðlýklarla bölünürken uykular
kahkahayla gülenleri BEN saydým



avare hayaller sana körkütük
ne kendin çok sevin ne beni ürküt
derinden sevdalar atarken küt küt
meðer kalbim imiþ öte YAN saydým



sabah yeli seherimi eþerken
güneþ doðup hüzünleri deþerken
zemheri kýþtan çöllere düþerken
içimi ýsýtan aþký YÜN saydým


senin ile doldurmuþum fezamý
razýyým çekerim binbir cezamý
ömür boyu çekilecek ezamý
haftadan ibaret birkaç GÜN saydým


mustafa kutlu 29.03.2011
Sosyal Medyada Paylaşın: