Düþte ölür, bozar kaderi Bir yudumluk þarap; Kadehteki iz: Dudaklarýndan bana kalan..
Deðersiz zaman akýyor,kalbinden yaralý. Ahlar; muzdarip, aþk ;hoyrata meyillendi, Gönül ýzdýrap; bu yelkenli battý mý açýk denizde..? Tayfada bir yýlan, En yaralý yerýnden ýslattý mý hayat..? Hemhal olmuþ bir aþýk geceyle, Karanlýkta; Aydýnlýk içiyor. Zaman her zaman ilaç deðil, alýnmýþ elinden çabasý Gönül koyma, hasret bin parça Paramparça,toplanmaz artýk..
Yollar üþümüþ, giydirsen hýrkaný, nafile Deli ceylan; siyah gözlerde iz: kan çanaðý. Dolansa aþk evini, Sýrdaþý: kan,akarken al al Alaca bulaca bir yalnýzlýk kuytusu, sorgusu gecede.. ölüm korkusu,sesinde..
Bir kadýn, camii avlusuna, aþkýný býrakmýþ kundakta: ‘’Daha iyi bakýlsýn,korunsun,’’ diye.. yana yakýla aðýtlardayken sesi..
Her gidiþ biraz ölüm, biraz müebbet divanenin gözlerinde Genç ölü bir aþk; düþmüþ topraða, yeniden filizlenmek için hayata.. Ya medet,ya ýþýk,ya aþýk..
Öfke; hayýr deðil þer ; aðzý býçak açmaz, Kin yurduna kim öfkeli ise,yýlanýn zehri ,önce ona akýyor.. Býrakýyor,yetti…. Yýlan oldu, yalan oldu, talan oldu. Ö/mür sorgusu, Yan/ký törpüsü, y/alan köprüsü Yýkýlýyor..yýkýlýyor.
Her gidiþ, koparýr canda bir parça Bu gidiþ : son kalan kýrýntýlarý da vurdu
Bomboþ bir kaleyim, þimdi.. Gün yüzünü döndü,öte yana.. Surlarýmda zehir akýyor; yanardaðýn aðýz suyu: lavlar gibi Ýlk deðeni yakýyor.. Deðme..Deðme..
Avluda bir ten paramparça,mavi gözlerde :bir þafak türküsü ‘’Özlem benim kavga benim aþk benim’’