Kefensiz Gömdüler

Gün batýmýnda çýkan yýldýzlar gibi
Birer birer çýkýp çoðaldýlar beynimde
Yüreðime yerleþtiler semayý kaplar gibi
Kimseye anlatýlmaz, anlaþýlmaz düþler
Gecemi, gündüzümü aldýlar içlerine
Parlak hayaller yerleþtirip beynime
Sevinçler, mutluluklar iþlediler yüreðime
Gün batýmýnda çýkan yýldýzlar gibi
Önce biri en parlaðý gösterdi
Diðerlerine yönü, semayý kapladýlar
Karanlýða hâkim oluncaya dek, yüreðime beynime yerleþen,
Biri en parala düþler çoðaldýlar
Gecelerimi, gündüzlerimi kaplayarak
Bütün çiçekleri; gülleri, gelincikleri
Esir ala kadara çoðaldýlar yüreðimde.
Yýldýz oldular, düþerlimde parlayan,
Bazen bir kuytuda açan kara, kýrmýzý gelincik
Fal açýlan, yar baþýna taç yapýla papatya oldular
Geceyle gökyüzünü kaplayan yýldýzlar
Gün doðunca kefensiz cesetler gibi gömüldüler
Aydýnlýða, düþlerimse karanlýða,
Bedenimi iþgale eden o parlak düþler, hayaller
Kefensiz gömüp bedenimi düþlere
Býrakýp gittiler, geceye hâkim hayallerimi,
Onlarý süslediðim çiçekleri alarak,
Yüreðimi yalnýz, acýlar içinde býrakarak;
Düþlerime kefensiz gömüp silindiler!


Sosyal Medyada Paylaşın: