Özüne dürer sýrrýný belli etmez bir þeyi. Su üstünde nakýþ nakýþ eprimemiþ düþleri. Bir kement atar ki suya hayali ebrulanýr. Çözemez kendi attýðý düðümleri münzevi.
Dem sükût demidir haza harfler sessiz sedasýz. Gönlündeki hare hare güzellikler nidasýz. Kýrýlýrken aynalarda gölgelerin kalpleri . Aynadaki münzevi kendi içine akar vedasýz.
Yaðmurlar sýrrýný döker kýrk ikindi deminde. Hayalleri emanettir hâlâ yedi eminde. Karýþýr ýssýz bir günde ayna sessizliðine. Sökülür yürekte geni sükût eder münzevi.
Bir mihrap önünde büker boynunu mahzun yetim. Onun sükutudur alayiþe dem dem diyetim. Sessiz bir yansýma mýdýr sureti aynalara. Sükûtundaki sýrra vakýf olmaktýr niyetim. Ankara,28.03.2011 Ý.K
Sosyal Medyada Paylaşın:
zakir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.