Ve yenilmiþ ömür… Kar var. Buzlu güneþleri kim sever ki? Yaþ yetmiþ ise: Ne þan ne þöhret ne de Paranýn tanrýsal hegemonyasý Diriltemez! Ne kadýný genç ne Mart’ý bahar…
Mart, kadýn ve bahar
Ve düþlemsel boyut… Rüyalar. Ýki çeþit deprem olur Biri yer kürede diðeri yüreklerde… Ýki yanlý yüzlerde, Her çizgisi mor salkým Alýn… Alýn yazý… Seher vakti yýldýzlar üþür… Ve üþür soðuk bir vadide Akustik yýllarla devinir Taze de olsa Ne kadýný genç ne de Mart’ý bahar…
Tangoda resmi kalýr Bir Ýlahi sahnede! Aklar lapa lapa düþer… Beyaz, kirli! Bir köþede ömrünü çürütmüþ cimri Kazanýrken kazandýðý tanrýsýyla Saðlýðýný iade almaya çalýþýr! Geç… Artýk geçtir almak tekrarýný Buz gibi güneþi kim sever ki Ve ýþýklar Ne kadýný genç ne de Mart’ý bahar gösterebilir.
—Ýnsanlar da mevsimler gibidir-
2011@H.R
Sosyal Medyada Paylaşın:
DemAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.