SEV ECEM

Sev/ecem…
Tam gün g/ecemle
Ömür tüketeceðim…
Seni kopan Rüzgardan
Uz/ak ýrmaklardan duyarým
Göz pencereme aksin sinerken
Neþenin çýðlýklarý bahar
Kýþýmsa hayalin gibi sýcak olur

Aðýz dolusu gülmek yakýþmýþtý
Hani hatýrlarsan
Bir mehtabýn son gölgesinde…

Ve sabahýn alaca karanlýðýnda
Bir zerdali aðacýn tanýk olduðu
Sevilerimiz vardý
Batmak bilmeyen gökteki Hale
Bize gülümserken
Yanaklarýmýza al al düþerdi
ve
Düþerdik ýslak çemenlere;
Güneþin doðmasýný beklerdik
Huysuz horozlardan önce

Sev/ecem…
Bir hayal olsan bile
Bir gölge gerçekmiþ gibi sevecem

Sorarlar “Ece kimdir” diye
“Bir hayal prensesim”… derim/tenimden

…

Geleceksen, eðer bir gün
Yüreðimin tahtý seni bekliyor olacak
Her zaman her an…
Her an eksiliyorsam bile.

Biliyorum
Gözlerimin sonsuzluðundaki bir yýldýzsýn
Uzak ama yakýnýmsýn…
Canýmsýn
Ey ulaþýlmayasý sonsuzluk,
Özlemin içimde özlem olduðu sürece
Sev/ecem…

Giderken bir kýþ býraktýn
Ateþ sardý her yanýmý
Söndürmek isteyen oldu
Ama söndüremediler senli közlerimi
“Küllenmez bir sevda” dediler
Ýþte hal böyle öyle iken
Bulutlarýna sýðýndým
Bir damla yaðmurlarýna hasret…

Göðe bakýyorum:
Altýn tepsisinde ay;
Gümüþ yýldýzlar raksediyor
Çok görme
Ýþte þöyle böyle
Avunuyorum…
Yetim bir yavru annesine
Öksüz kalmýþ bir ben aþkzade sevdana

Kelimeler seninle anlamlaþmýþtý oysa
El yazmalý bir oyun muydu yoksa?

…


Mor daðlara yazýlýyorum
Lapa lapa kar düþtüm yüceltilerine
Bir güvercin gagasýnda bir mektup
“Beni unut…
Hayalsiz yaþama hayalsiz de kalma” demiþsin
Ve son oluyorsun
Tüm Ece’li þiirlerimden

2011@Z.D.YAY(H.R)

Not: Dön/Ecem, G/ecem, Ece/l kýr çiçeði Ecem/e þiir dizisinin son þiiri.



-SON-
Sosyal Medyada Paylaşın: