ÇEK GIT BE YÜREGIM SAPLADIM PARMAKLARIMI YÜREGIME , NE SÖKÜP ATABILIYORUM GÖZLERIMI KAPATIP NE DE SEVEBILIYORUM HISSEDEREK, SEVDIGIM ZAMAN...
ÇELISKIMIN ÇÖZÜMSÜZLÜGÜNDE ÖLEMIYORUM BILE KANASIN AKSIN ISTIYORUM BÜTÜN ACILARIM GEL GÖRKI KANAYAN EN BÜYÜK ACIM YÜREGIM.
KURTARIN DÜÞÜYORUM! KORKUYORUM... YA KENDÝMDEN ÖNCE DÜÞERSEM ...AMA BILMIYORUM ÖNCE DÜÞEN KAZANIR
CEVAPSIZLIGIMA SORUMU ARIYORUM? ÇÖZÜMSÜZLÜGÜMDEN MI KORKUYORUM? BIR REST BILE ÇEKEMIYORUM YÜREGIMIN PARMAKLIKLARINDAN. BELKIDE GIZLENIYORUM ACILARIMIN ZEVKLI, KARANLIK KUYTULARINA ÇEK GIT BE YÜREGIM!
Sosyal Medyada Paylaşın:
ÖZGÜRAĞAÇ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.