Gömülmüş aşkımın şarkısı...

Görevin bitti ey sevgili,görevin.
Sonunda aþkýmý gömebildin,
Belki cenazesinde sevdam agladý,
Hýçkýra hýçkýra..
Gururun güldü katýla katýla...
Ve üstü topraklarý atýverdin
Belki yaþar diye bakmadan...
Gömdün alel acele...
Oysa yaþadýkça sana neler vaad ediyordu.
Sevgi,saygý,mutluluk...
Daha neler neler...
Ben bu aþký hiç uðrunamý büyüttüm,
O zifiri karanlýklarda
Boþuna mý ýsýttým o soðukluklarda
Geri gelmeyecek þekilde gömdün onu,
Birde intikam alýr gibi tepeledin
Aþkýmýn acý feryatlarýný duymadan,
O mezarlýðý yýrtan çýðlýklarýný duymadan..
Baþýna hece taþý bile dikmedin..
Belli belirsiz gömdün onu,
Düþmancasýna...
Ama ölenler hakkýnda kötü þeyler demezlermiþ
Sen iyi þeyler söylemedin bu aþka...
Þimdi gömül aþkýma þiirler yazarým ben
Ve þarkýlar söylerim..
Ölüm üstüne...


Sosyal Medyada Paylaşın: