Gündüzlerimde kaybettim seni
Gündüzlerimde kaybettim seni
Doyamadýðým o bal gibi buseni
Hep yalnýzlýk sardý bu aciz bedeni
Zifiri karanlýklarýmda bulamam ki.
Ýlkbahar aylarýnda açývermiþtin
Kokunu gönlüme saçývermiþtin
Aþk yagmurunda çoþuvermiþtin
Gündüzümde kaybettim seni...
Daha yeni esmiþti hazan yelleri
Tutamadým ki o narincik elleri
Kýrýldý sen çalan sazýmýn telleri
Gündüzümde kaybettim seni.
Nasýl bir ayrýlýþtý aklým almadý
Kýrýldý umutlar,ümit kalmadý
Kavuþma hiç kapýmý çalmadý
Gündüzümde kaybettim seni.
Engel taþlarýný bir bir aþka ördün
Acýmadan ülkenden beni sürdün
Nasýl sevdiðimi sen de gördün
Yinede gündüzde kaybettim seni.
Sosyal Medyada Paylaşın:
sinan ispenoglu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.