Düşenler var*
Zaman öyle zaman ki, vurdum duymaz bir nesil
Gýybet, zan iftiraya, düþtükçe düþenler var
Herkesin özü doðru, herkes kendince asil
Benlik denen illetle, þiþtikçe þiþenler var.
Üç beþ ayet ögrenen, Sakallý hoca olur
Haremli pezevenkler, edepli koca olur
Beyler zevki sefada, olanlar aca olur
Bu keþmekeþ içinde, Piþtikçe piþenler var.
Efendimin dediði, o sözü unutarak
Komþu açken nimeti, yeyip rahat yatarak
Ebedi bir hayatý, göz ardýna atarak
Ve kendine kör kuyu, eþtikçe eþenler var.
Öksüz yetim giydirip, doyurmaz yoksul kulu
Kurban kesse bayramda, buzluk kavurma dolu
Halis nefisten geçer, bilse cennetin yolu
Hududunu haddini, aþtýkça aþanlar var.
Hazani özüne dön, hak bulunmaz söz ile
Alemi dogru seyret, gönüldeki göz ile
Kur’anla amel eyle, ayet, sure, cüz ile
Bil ki tali yollarda, þaþtýkça þaþanlar var.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.