LEYLAM

Þiirin Hikayesi

Bankda oturan yaþlý adamýn yanýna oturdum. Çok bitkin yorgun ve hastaydý. Üzerinde yýllarýn yýkkýnlýðý hemen belli olyordu.Gözleri buðulu, yaþlar gözünden ha düþtü ha düþecek gibiydi. Yüzünde saðanak öncesi kara bulutlar dolanýyordu.
Bir iki beylik laflarýn ardýndan ; ahh leyla sen olsaydýn ben böyle olmazdým dedi.
bu cümlesi bende merak uyandýrdý -leyla kim dedim.
leyla benim karýmdý tam otuz dokuz yýl oldu gideli i dedi ve devam etti. Kýzým bir yaþýndaydý ,bizi terketti. Öyle güzel bir kadýndý ki sarý bukle bukle saçlarý ,yaprak yeþili gözleri vardý.Aldandý vefasýzýn birine gitti dedi. Ama þimdi çýkýp karþýma ben geldim dese hiç birþey sormam neredeydin demem yine kucaðýmý açarým,yeterki gelsin. ölmeden onu bir kere görüp öyle öleyim demiþti.
Bu yaþlý adamýn aþkýný þiirleþtirmeye çalýþtým .umarým beðenirsiniz..

--------------------------------------------------------------------------------



Bin ömür daha bitireyim uðruna,
Yýllarca dilendim gönül kapýnda,
Gittin canýmý götürdün yanýnda,
Son günümde olsa gel yanýma Leyla’m

Terk ettin yýllarca aðlar yanarým,
Çifte kumrulara hep seni sorarým
Rüya da bile sana çýkmadý yollarým,
Son günümde olsa gel,göreyim Leyla’m.

Çöllerde Mecnun deðil bendim gezen,
Kaderimin karasý,saçýmdaki beyazým,
Seneler geçti gitmedi gönül de sýzým,
Son günümde olsa gel, elini ver Leyla’m

Açan güllerde sevda rengini ararým,
Unutmadým sarý buklelere dolandým,
Yosun gözlerini yapraklara sakladým,
Son günümde olsa gel,bana bak Leyla’m.

Ne gönüller çýktý karþýma sevemedim,
Yanardað senindi kývýlcým veremedim,
Yüreðimdeki acýný yýllarca silemedim,
Son günümde olsa gel,tebessüm et Leyla’m

Sosyal Medyada Paylaşın: