Hicran oldu sensizliðe çare bulamayýþýndan gönlüm Hiç geçmeyeceðin sokaklarda gölgeni aramak için nöbete tutuldu..
Biliyorum her yeni gün yeni bir umut Gün doðmadan neler doðarda belki Ama sen hicran bakýþlým Ya gün doðmasýn istiyordun Ya da günün hiç batmadýðý bir diyarý Mesken eyliyordun, Her doðumu Bekleyiþimden habersiz Doðmuyordun bu köhne þehrin Köhne sokaklarýna, Semaya kaldýrýp baþýný Yalvaran gözlerle beni Görmüyordun..
Alýp baþýný gidiþine terkedildi her þey Camý niçin kýrýlmýþtý Nasýl kýrýlmýþtý bilmediðim Köhne odam yetmezcesine Önce sokaðým Sonra þehrim Sana köhnece susuyordu, Bir ben kalýyordum Yokluðuna raðmen Gün batýmlarýna selam edip Hiç olmazsa bu doðumunda Seni getirsin diye Bir þeyler geveleyen..
Hicran oldu sensizliðe çare bulamayýþýndan ömrüm Hiç gelmeyeceðin bu þehirde "belki gelir(sin)lerin" derdine tutuldu..
Kadir Bulama
Sosyal Medyada Paylaşın:
ArtikGunesDogmasin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.