ben hiç aðlamak istememiþtim gözyaþlarým onlar hüznümü terketmek istemiþcesine kendi içinde sýkýntý veren bir bulut gibi kaçarcasýna aðladým yakarcasýna daðladý yureðimi uçurum rengýnde üzüntülerim kaptýrsa sevinçlerim kendini bi acý seline dalgalara yenik düþer yutar sessizlik kalbimi hislerým donuk bakan bir balýk gibi þuursuz katýksýz renksiz olur eðreti ödünçler kazanýyorum kendýme bir mutluluk için yamalý karalar ödeyecek bedenim taze gözükürken içim yaðmalanacak serpilirken çehreme damla damla sýzýlar alýp baþýmý gidiceðim kendimden sonra ben ben olmayacaðým mezarlarla dolu bir duygu buketi koklayacak kalbim görenler ürkecek sevmeyecek beni ben mutsuz ve aþka borçlu nefret masumluðu yaþama kilitli bir insan sergiliceðim kendimde...
Sosyal Medyada Paylaşın:
YaSe Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.