Ölü Ceninler Doğuruyorum

Ölü ceninler doðuruyorum
Her yeni güne,
Martýlar çaðýrýyorum, özgürlüðünü yitirmiþ
Sessiz çýðlýklar düþüyor, kanatlarýndan
Avuçlarým kanýyor, firak ateþinden
Kesiliyor sol yanýmdan nefesim
Cebelleþiyorum, cam kesiði dolu kalbimle.


Ölü ceninler doðuruyorum
Her yeni güne,
Kanamalý yazgýsý dolmuþ, enjektöre
O ‘’senin’’ yanýna geliyor
Meleðini tanýmadan çekilmiþ h-içine
Þýrýnga edilemez artýk hayata
Tutunamaz minik elleriyle, yaþama.


Ölü ceninler doðuruyorum
Her yeni güne,
Suskunluðumun alfabesinden yazýyorum
A dan Z ye imzaladým fermanýný
Yakýlan her ümidin buhuru sanki
Aþk cellâdýnýn yankýsý hücrelerimde
Tüm suçu düþmekti ana rahmine.


Ölü ceninler doðuruyorum
Her yeni güne,
Suizan iþlemiþ yüreðimin teline
Katýk etmiþim gözyaþlarýmý sevgime
Çýkýþ yok karanlýðýndan, namert gece
Beyhude bir serzeniþ bu ölüme
Kaçacak yer yok, sonum hazýr belki de..


Antoloji kitabýnda yer alan bir þiirim..

Neþe CÖMERT
11kasým2010
GAZÝANTEP


Sosyal Medyada Paylaşın: