hicranýn hüküm sürdüðü bir þehirde
her sabah ekþi suratýmda
içime bir þey oturmuþ
bir yük konmuþ
bir aðýrlýk biniyor
sabah;
gecenin uyku tutmayan zifiri karanlýðýndan daha da berbat..
takatsiz bir beden
tükenmeye yüz tutmuþ bir can
çoktan atmayý unutmuþ kara bir yürek..
bedenim yorgun
ruhum donuk
nefesimi bir hayli zor verirken
sesin düþüyor içime usulca
göç kuþlarý getiriyor kokunu
yüreðim üstünde bir sýzý peydahlanýyor
gece karasý gözlerin Þems’imken
gözlerim acýnýn verdiði hüzünle siyah girdapta
vurgun yemiþ bir aþk
içimdeki mavi büyümüþ kocaman olmuþ çoktan
sevda türküleri çýðýran güvercinler
tamamlamak için açtýðý her kanat
takýldýðým dipsiz kuyularda
yüz üstü düþüþüm
seni her düþtüðümde
düþlerime ortak ol cancaðýzým
kan revan içinde þimdi gönlüm..
özlem yanýðý bir düþün
gamzenin önüne perde çekmiþ
gizli saklý belki biraz tebessüm sahipleniyor
yüreðim yorgun
yorgunum bilesin vefalým
senli cümlelerim bile bana güç vermezken
bu hicrandan nasýl çýkayým?
nelere gideyim
rotam vuslat iken
kapat tüm hicranýn kapýlarýný.
sadece dinle beni cancaðýzým
geceye inat
ellerini uzat bana
gözlerini kapat kirpiklerime.
maviliðini býrak yüreðime.
sokul kalemimin senli cümlelerime
beyaz duvaklý kaðýt
cennetimi bahþet bana cancaðýzým
hüzzam þarkýlarý defet repertuvarýndan
ellerini uzat bana
gözlerini kapat kirpiklerime.
maviliðini býrak yüreðime.
24/03/2011
gordion
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.