Sen hep gitmeleri severdin.. Bense sesini bile duyduðumda kendimden geçerdim.. Zamanla yarýþýrdým, Mekana inat.. Sesini duyduðumda çoþardý benliðim, Unuttururdu herþeyi.. Saatlerce konuþsak hiç sýkýlmadan dinlerdim sesini.. Sen susardýn seni sana anlatýrdým.. ÖZLEM dolu cümleler kurardým hasret dolu benliðmle.. Ruhuma sesini duymak bile yeterdi... Sen baþkalrýna giderken, Ben seni sensiz yaþardým içimde, Þimdi içimdeki sana þair diyorlar.. Yani bendeki sana Seni anlattým dizelerimde.. Sen döküldün kalemime.. Sen gitmeyi sevsende, Ben senden senliðin benden gidemedi.. YAZAN:NURBAHAR DANÝÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
huzur evi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.