sanmayın ki masal....

Bir gün sevgi ile saygý,
Kapýþmýþlar eni koyu,
Oysa girdikleri yarýþýn,
Ne adý ne sonu varmýþ,
Nede bir kazananý...
Bir köþede pusuya yatan kötü,
Seyre koyulmuþ bu talihsiz günü,
Ne de olsa gün doðmuþtu ona,
Nihayet kavuþacaktý hükümdarlýðýna...
Ne çabasý varsa gamdan kederden yana,
Sevgi ve sabýr çýkýyordu yoluna,
Kötü karýþtýrmak ister ortalýðý,
Bozar huzuru ve mutluluðu,
Meydan kalýr o densize,
Olanlar olur size ve bize..
.Sevgi ile saygý el ele verip,
Kaleler kurmuþ taa gönülden,
Korumaya ahdetmiþ insanlarý,
Tilki uykusuna yatan kötüden,
Ýkisininde amacý ayný iken,
Bu anlamsýz yarýþ neden...
Sevginin olmadýðý yerde,
Saygýyý arama hiç bir þeyde,
Oysa birlikten güç doðar,
Bir tek gönüle dünya sýgar,
Almasýný biliyorsan eðer,
Hayat kucaðýna her daim,
Mutluluklar yýgar...
Muradýna eremiyen kötü
Ýþte ozaman korkup,
Kaçacak bir delik arar....

X
Anlamsýz inat kuyunu kazar,
sabýr ve sukunet elinden tutar...

SERGÜL KANDEMÝR 25.03.2011 ANKARA






Sosyal Medyada Paylaşın: