Hoşgeldin

taze bir sabah güneþi gibiydi yüzün
tenimin her zerresine yayýlan efsunla
ýsýndý iliklerim
en güzel umut þiirlerini giyindim
ve ezan sesinin kutsiyetinde yürüdün
içimin ýssýz patikalarýnda
yýlgýn yanlarýmdaki telaþý talan ederek
bana yemyeþil kanatlarýný eðdin
beklediðim müjdeye adýn öznedir artýk
hoþgeldin...


sanma ki
ezber bir tekerlemeyi dilime pelesenk ettim
aklýmýn yüreðime emanet ettiði
en nadide misafir de deðilsin gönül köþkümde
bak iþte
siliyorum tüm cinnet þiirlerimin tümünü belleðimden
seni eksilen ömür takvimime milat düþerek
dudaklarýmdan taþan tebessümlere gizliyorum
demek ki
bastýrýlmýþ yaþam sevincimi
yüreðimden söküpte
gözlerime bahþeden sendin
durmadan seni anlatýyorum kendime
hoþgeldin...


nasýl da
böyle ansýnýz geldin
her þehri yýldýzlar yýkýyor baþtan topuða
ve süreyya’nýn maisinden düðün dernek sesleri
doluyor kulaklarýma
manidar bir bakýþýnla çiçekler raksa durdu
ay doðdu karanlýklarýma
baktiðim gibi deðil artýk hiç birþey
görmek isteðim gibi bakýyorum artýk
sen geldin ya
körelmiþ bir adamýn sabrýna dua düþerek
hayat verdin
ebedi otaðýnda boy vererek
gönül koyaklarýna güzlendin
hoþgeldin...




Faruk Civelek
Sosyal Medyada Paylaşın: