Aşk Elbiseli Adam

Ey sevgili,bana bir hediye verdin ki,
Giydim üzerime bütün varýmla...
Hiç düþünmedin bu aþký üzerimden çýkarmak...
Ve aldanmadým baþka renklerine...
Senin aþkýný giydim üstüme...
Bazen sýkýyor beni incitýyor bedenimi,
Ve bir ateþle yakýyor bu narin tenimi,
Ama elbiseni giydim..hiç düþünmeden sevgili...
Hiç düþünmeden, beni böyle yakacaðýný bilmeden...
Ýlmek ilmek dertle iþlemiþsin...
Desen desen keder kokuyor bu elbise...
Ama reklamýný iyi yaptýn gönül ülkemde...
Yok pahasýna satýlýyor bunlar bu bedenimde...
Hiç aldýrýþ etmiyorum...büyükmüþ, küçükmüþ,
Giyiyorum... O dert kokan elbiseyi kýskanýyorum...
Bazen çok acýtýyor bedenimi,
Çýkar üstümden demeye ...
Ama gözlerin geliyor aklýmda utanýyorum..
Yine senden gelen bu aþk elbisesini,
Gururla gidiyorum üstüme...
Ve yine sevdan kaçýyor gözüme...
Agrýtýyor, aglatýyor... Ama olsun diyorum...
Bu aþk elbisesini senin için giyiyorum...
Artýk benim bir takma adým var;
Aþk elbiseli adam..
Bunu gururla söylüyorum...
Ama elbisemden çok seviyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın: