Son Vapur

bilirim baktýðýn kuþlar kadar özgür olmak istedin
bilirim o martýlar gibi süzülmek istedin, veresiye sevdalarda
aðladýðýn sokaklara inat her resminde gülmek istedin
bakmak istedin gülerken aynalarýn yalnýzlýðýna...

kapýldýðýn her fýrtýnada yüzüne çarpan dalgalar kadar hýrçýn olmak istedin,
yaralarýna deniz suyu sürdün acýsýn diye..
ama ölmedin çocuk gülmesende hiç ölmedin...
zaten gülecek ne kalmýþtýki ...

koyu karanlýk acýlara beyaz lekeler sürüyorsun sadece...




koyusunda hayat vardý beyazýnda sen cocuk
sen terkedilmiþ bir sehrin geriye kalan son acý hatýrasýydýn...
þimdi vazgeçme çoçuk cok uzakta bir kýzýn kalbinde büyümekte aþk,
kuþlar ülkesinden gelecek özgürlük,
yarým kalan mektub,bitmeyen sarký ve ikinci bahar..
.
ati’de veday-ý erken zamandýr yaralarýna sürülen eþþiz yanlýzlýk...

bilirim koyu karanlýk gecenin ardýndan,
bilirim kapýldýgýn fýrtýnanýn ardýndan gelecektir 9 renkteki mutluluk...

hadi çoçuk onsuz yaþayamamlarý býrak
býrak ona gözyaþlarýný vedasý dolan yanlýzlýðýnla
aþkla yaþamaya geç kalmadan...
hadi çoçuk son vapur kaçmadan...


melik camcý kardeþime tüm iyi niyetlerimle...

Sosyal Medyada Paylaşın: