KAYBOLDUM YOKLUĞUNDA

Kayboldum yokluðunla varlýðým sende kaldý
Ya çýk gel kavuþalým ya da beni geri ver
Bu nasýl sevda böyle aklýmý serden aldý
Ben mecnun dolaþýrken sen halime gülde yer.

Sen mi yalandýn yoksa verdiðin sözlerin mi?
Hüsran mý yakan beni, ihanet közlerin mi?
Serap mýydý gördüðüm þahane gözlerin mi?
Bu cevapsýz sorular yolun son’a yakýn der.

Unutayým diyorum razý olmaz sol yaným
Cehennem ateþiyle yanar acýyor caným
Isýtmaz bedenimi dondu donacak kaným
Vuslat yok bu sevdada görünüyor sonu þer.

Ne istedin vicdansýz neydi benimle davan
Oynuyorken gönlümle kime idi o havan
Her gece birleþirde odamda zemin tavan
Ezer bu bedenimi göl olur döktüðüm ter.

Kaç bahar geldi geçti kaç kez bozuldu baðlar
Yaþ kemale eriþti boþa geçti toy çaðlar
Býkmadý þu gözlerim hâlâ sen diye aðlar
Tükendi yâr mecalim kalmadý dizimde fer.

Gözlerime nakþettim hayalini silinmez
Neredesin çiçeðim yerin yurdun bilinmez
Bu kadar seven gönül lime lime dilinmez
Soyum zalim diyorsan yüz derimi yere ser.

Sanma unutulursun sanma baþka severim
Ecel olsan canýmý tez al diye everim
Uzattýðýn ilmiðe severek baþ eðerim
Nasýl olsa ölüm var ha biraz geç ha da er.

Sosyal Medyada Paylaşın: