Hüzün derip ömrüme sýr eylesem derdimi, Sen bir gonca gül iken mahkûm etsem kendimi, Âlemin merakýna zuhur etmez rüzgârýn, Derdi derip deryaya açýversem bendimi.
Estikçe bad-ý saba divaneyim derdinle, Bihabersin varýmdan avunursun kendinle, Pembe hayal dünyasý bahçendeki efkârýn, Otur kuytu bir yere sessizliðimi dinle.
Gül mevsiminde güzel geçirme vaktin boþa, Zülfüne yakýþmayan piþmanlýk gitmez hoþa, Aþk ile yaþadýðýn ateþtir kadim kârýn, Ol ateþi lûtf-eyle Özcan’ýn gönlü coþa. Özcan SOYLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özcan SOYLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.