Ilýk bir rüzgâr esiyor durmaksýzýn, Bir aðacýn altýnda düþünüyorum, Akþam karanlýðý çökmüþ garnizona, Düþündükçe seni yeniden yaþýyorum.
Bazen bir nöbetçinin düdüðü, Bazen ýlýk esen rüzgârýn sesi, Alýkoyuyor beni düþüncelerimden, Ýþte o an isyanlarýn depreþiyor yeniden.
Yeminim var bir daha sevmeyeceðim, Baþkasýnýn olsan da kalbimden silmeyeceðim, Sen mutlu ol diye ebedi dualar edeceðim, Kendi kaderime her gün isyan edeceðim.