Hayat dolu, yaþam dolu bir adam vardý, Kalbinde umut yeli amansýzca eserdi, Dünyanýn her türlü pisliði výz gelirdi, Sevdiði yanýndayken, yaný baþýndayken.
Hiç bu denli mutlu olmamýþtý hayatta, Bu denli hiç baðlanmamýþtý yaþamaya, Sevdiðine adamýþtý kendini tüm varlýðýyla, Mutsuzluðu hiç tatmayacaðýný sanýrdý.
Þimdi bir adam var, Umudu yýkýlmýþ artýk maf olmuþ, Gözleri aðlamýþ gönlü yorulmuþ, Emelini, arzusunu acýlar boðmuþ, Kader sillesini ona da vurmuþ.