DEVAMINI GETİREMEDİĞİM

Bir yatýlý okul tenhalýðý yaþanýyor sokaklarýmda.
Sessizliðinle kumdan kaleler yaptým.
Konuþtur dudaklarýmý yalnýzlýðýnla ,
Sesimi , sessizliðin ürkütüyor.

Sana kavuþma saatime daha çok var.
Gecenin ayazýnda sarýlýyorum kollarýna.
Bazen arka sokaklarda buluyorum seni ,
Bazen de hiç bilmediðim sokaklar da . . .

Devamýný getiremediðim bir þeysin sen.
Sonuna sevda sözcüklerini eklediðim,
Okuyup da bitiremediðim ,
Dahasý bir türlü göremediðim þeysin.

Ele avuca sýðmayan tatlý bir bebek gibisin.
O kadar beyazsýn ki ,
Ancak yýldýzlarý temyiz ettiðimsin.
Ama , bir türlü öpemediðimsin.

Gündüzleri ip atlayan kýz çocuklarýsýn .
Akþamlarý , kimsesizliðimsin ,
Aðlarken, gözyaþýmsýn.
Ama sen yabancýsýn.
Çünkü...
Çünkü benim olmayan bir bedeninsin.

Ne kadar da yakýnsýn bana ?
Ve bir o kadar da uzaksýn ...
Sosyal Medyada Paylaşın: