ELİMİ SIKICA TUT SEVGİLİ
Elimi sýkýca tut sevgili.
Küçük bir çocuðun annesinin elini tutmasý gibi.
Elimi öyle bir tut ki,
Tüm varlýðýný kalbimde hissedeyim,
Eðer öleceksem senin ellerinde öleyim.
Ellerim ellerine iyice kenetlensin sevgili.
Geceleri odanda sadakat rüzgarlarý essin.
Ruhum,tüm çýplaklýðýyla senin esirin.
Kalbim,aþkýn acýmasýz kamçýsýný yesin.
Elimi sýkýca tut sevgili.
Tam uçurumdan düþecekken beni kurtarmýþ gibi.
Dudaklarýmý ýsýtan buselerinle güleyim.
Gecenin tüm sýrlarý gamzelerimde saklansýn.
Avucumun tam ortasýna,
Senin resmini çizeyim.
Geceleri pýrýl pýrýl yanan sokaklarda seninle gezeyim.
Dalgalar sahile aþkýmýzý vursun.
Kurduðum bu ümitsiz hayaller,
Ayrýlýðýn sonu olsun.
Ümitsizlik nedir bilirmisin sevgili?
Ya da imkansýz hayallerle dünyaný süsleyip,
Ama hayalden uyandýðýnda ise
Hüzün göz yaþlarýyla gerçeðe esir olup yaþamak nedir sevgili?
Bunu bilirmisin sen?
Bu insanýn çýkmaz bir sokaða girdiðini bildiði halde,
Hala ordan bir çýkýþ aramasýdýr sevgili.
Bir balýðýn denizden çýktýðý zaman,
Boþ yere çýrpýnmasý gibidir.
Ben bunlarla yaþadým sevgili.
Her gün yeniden yeniden öldüm.
Bedenime giydirilmiþ bir ölünün ruhunu taþýyorum.
Kurduðum tüm hayalleri önce süsleyip,
Sonrada kendim dahil acýmasýzca yakýyorum.
Peki bu nedir sevgili?
Hiç böyle bir þey yaþadýn mý aceba?
Bu...
Bu bir tür saplantýdýr aslýnda.
Aþkýma engel olamayarak sana duyduðum bir saplantý.
Kalbim her gece biraz daha küçülüyor sanki.
Gözlerimden süzülen yaþlar bir kar tanesi gibi sevgili.
Yavaþ yavaþ ama ince ince akýyor!
Saçlarýmý artýk sen deðil,
Ayrýlýðýn celladý okþuyor!
Þimdi tut elimden sevgili.
Cellad hüküm vermeden ellerimi sýkýca tut.
Ama daha bir sýcak daha bir tutkulu.
Sonra ellerimi hiç býrakma ama sevgili.
Gözlerimden süzülsün zehirli yaþlar.
Ümitsiz hayallerimde ki aþkýmýz,
Cellad boynumu vurana kadar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.