BENİ GÖRÜRSÜN
Gülen gözlerime bakarsan eðer,
Ýçinde aðlayan beni görürsün.
Sevda çöllerine dalarsan eðer,
Aþkýnla sürünen beni görürsün.
Yollarý uzak sanma,biter bir gün,
Ayrýlýk olsa da,biter bu sürgün,
Hayatým zigzaglý,olmadý düzgün,
Ufka bir bakarsan,beni görürsün.
Uzat kollarýný,solmadan güller,
Tut elimi,tutmadan baþka eller,
Hafiften eserse,baþýnda yeller,
Sana ulaþan hayalimi görürsün.
Sitem etme kaleme,yazacaktýr,
Satýrlara hep hüzün akacaktýr,
Okursan,kalbin belki yanacaktýr,
Alevler içinde,beni görürsün.
Sanma, Adil dünyada kalýr baki,
Uyan uykudan, gör yaþamak ne ki ?
Kalýrsa bu dünyada ismim,bil ki,
Duydukça adýmý beni görürsün.
23.03.2011
Adil ÜREKSOY
’’Adil’ce’’
Sosyal Medyada Paylaşın:
üreksoy mobilya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.