İnsan Gibi Sevmek
Ne zaman alev rengi saçlarýný düþünsem,
Ellerim yanar,
Ne zaman… Gözlerini düþünsem,
Gözlerim dolar.
Ne zaman bir gaflet uykusuna dalsam,
Yastýðýmý hatýralarýn boðar.
……….Ölür, ölür dirilir özlerim seni!
………Avazým çýktýðý kadar baðýrýr, isterim seni.
………Aðlarým yollarda,
………Kalýrým karanlýklarda,
Þahidim; þu dört duvar var ya,
………Kahrolurum, kaybolurum odalarda.
Ne zaman sözlerini düþünsem,
Dudaðým çatlar.
Ne zaman mesafeleri düþünsem,
Hasretliðim patlar
Ne zaman sensiz rüyalar görsem,
Her yanýmý kâbuslar haklar.
…
Git gidebildiðin yere,
Saklan istediðin kadar
Elbiseni deðiþtir,
Ýstersen estetik yaptýr,
Dedim ya, Gülüm;
Sen içimdesin,
Büyüyorsun kök’ün karesi kadar.
…
…Son günlerde sol yanýmda aðrýlarým,
Sýrtýma vuran kamçýlarýn var.
Söyle, insafsýz yüreðine!
Kalbimi sýkýþtýrmasýn bu kadar.
Üzme beni, üzme
Alýþtým yaþamaya ben böyle de !
…
Dedim ya, Gülüm!
Biz sevgimize karþýlýk beklemedik,…
Biz sevdik mi, Ferhat gibi daðlar deldik…
Uzaydan deðil, Amasya’dan geldik.
Sevmiþsek eðer;
Bil ki, ÝNSAN GÝBÝ sevdik,
12.12.2005 00:10:58
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.