Her sabah O tahta’dan evimin içinde Masadaki peyniri ziflenen farenin Diþ gýcýrdatan sesiyle uyanýyorum.
Karþýmda ilk selamlaþtýðým denizin Ve onun dudaklarýnda gezinen dalgalarýn doyumsuzca kayalara çarpýþý, Deniz kuþlarýnýn aðýzlarýný süsleyen balýklar, Günün güzel geçeceðini müjdelerdi bana.
Sevgilimin mektuplarý geldiðinde Soðuk biramýn yanýný süsleyen sigaram Coþkuyla cigerlerime yol aldýðýnda Ben kelimelerin içersinde aramaktaydým Kadýnýmýn o ceylan gözlerinini.
Gizlensede onlarca kadýnýn içersine Yinede ele verir kendini sýska haliyle, Iþýltýsý vurur gözlerime,yansýr gökyüzüne, On binlerce yýldýza yansýyan sureti Bir çýrpýda ihbar eder kendi güzelliðini, Belkide bu yüzden anladýðým tek þeydi Sevmenin ötesine gidemeyen sadakatim.
Ahh Þimdiki sabahlarým; Vurulmuþ ölü kuþlarla dolu, Aðaç yapraklarýna gizlenmiþ bir kýsmý, Onlarda ölecek, içlerindeki ölüm korkusuyla,
Bir yýkýmýn habercisi gibi Gürlemek de deniz aðzýyla, Hani nasýl fýþkýrýr kan savaþýn ortasýnda Baktýðýnda kin kusarsýn zorbalara, Oda öylesine savurmakta içindeki kaný, Yüreðimi yaralýyor aðlayan yagmurun çýrpýnýþlarý, Bahçemde ölüyor mavi saçlý menekþeler.
Ölüyorlar bir bir Karþýmda balýklarýn mezarlýðý Oysa geçen ayda çýrpýnýyorlardý Akýtmýþlar yaþamýn zehrini suyumuza, Bu yüzden kabuslar eþliðinde Her gece gözlerimde ölü balýklarýn resmi.
Ben son bir cesaretle yazýyorum Bir kýlýcýn keskin ucu gibi acýtmalý yüreklerini, Aðlayan nehirler,denizler,okyanuslar aþkýna Býrakýn zehirlerinizi dökmeyi Yaþaya bilsin balýklar,kuþlar,bahçemin çiçekleri
Ýsterseniz tutuklayýn kelimeleri Ama görün ölen küçük dilsiz insanlarý, Kaldýrýn baþýnýzý utanmadan Kim kýyabilir yaþayan canlýya Hangi tanrý kabul eder bunu?
Birgün sizde öleceksiniz Ölecek zengin köþkleriniz Kristal akvaryumdaki balýklarýnýz Odanýzý süsleyen papaganlarýnýz Ama yinede bir ihtimal var Yaþaya bilmesi için doðanýn.
Görün: kokuyor denizdeki ölüler Sondefa çýrpýnýyor kýmýldayanlar Birazdan yarýlacak deniz ikiye Fýþkýracak içinden nefreti Býrakýn! þarkýsýný söylesin ’ Ey ateþden sudan toprakdan’ doðanlar.
Bu akþam uyuþuyor sol yaným Çünkü biliyorum sýra bizlerdedir Sürüklenecek cesedimiz Bizimle yakacaklar tarlalarý Titrerken tutuþacaðýz Alevler yükselir yükselmez Coðrafyayla bir yanacaðýz.
Ey Haber alamadýðým kadýným, Birazdan uyanacak güneþ Birazdan turuncuya çalacak rengi Sýcaklýðý serilecek yeryüzüne Kokacak balýklarýmýz Anlamýný yitirecek kuþlar Aç kalacak odamdaki fare.
Sen savaþmalýsýn orada Unutma sevgili Omuz vermelisin halkýna Fareye yem olmakdan Daha kötüdür yenilmek onlara..
DEVRÝM DOKDERE
Japonyada nüklerin yok ettiði küçük canlýlara... Sosyal Medyada Paylaşın:
Devrim Dokdere Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.