hüznün hükmüne açýk gözlerim gökyüzüm çoktan yýrtýlmýþ bir diriliþi özlersen eðer ek külünü yeryüzüme dirilmeye hazýr yüreðim
serin ikindilere pusu kurarken vuruldum esmer bir yüreðe tek satýrlýk kitaplarda hapis negatif kan arýyorum verdiðin adreste bulamadým kendimi çerçevesiz bir resimden uyanarak bir mezar taþýyla yatýyorum
münzevi sözcüklerin kutsiyetiyle sisli bir dokuyla örülmüþ portrem anlamsýz saat tik-taklarýný içiyorum ritmi bozuk kalp aðrýlarýyla
zamana takýlmýþ nazarboncuðu gözlerim son kozunu oynayan kalemim elleriyle nisan yaðmuru getirdi su yaþatýr çocuðum asularýn kýyýsýna vurarak kendimi tedavülden kaldýrdým ölümü
zikir kuyusuna sarkarak kaybolan sesler yükselerek yaþattý sathi rüyayý uykunun parsellenmiþ arazisinde suistimal edilmiþ düþ bahçesi ben geceye uzattým kalbimi gözkapaklarýmla gündüzü iterek hiçbir tarih kitabý görmeyecek ölümümün gerçek yüzünü
MUSA BÝLÝK Mart-Aðustos 2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
musabilik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.