Geldim ama

Kaybettiðim zamanlarda sýfatýmý
Ve tensel minnettarlýðýn ezici baskýsýnda
Tam da saat çalýyorken bizden bir þeyler
Bunca yaþamak;
Ýstilasýndaydý zamaný yutkunmanýn..

Duygusu daðýlmýþ
Öyle bir þeyler mi duydum ne..
Gitti geldi bir þeyler gözlerimden
Tozlu sessizliðinde odamýn
Galiba
Kendi kullanýlmýþlýðýmý yutkundum..

Ölümü seçmemek deðil ki yaþamak..
Yaþamak;
Saf zemzemidir susuzluðun
Bir gül olup düþen gözyaþýnýn
Masumiyetinde kalabilmektir; yaþamak…

Bir cinsel düþe dönüþüp gitti duygular
Hâlbuki
En saf en masum halimdi bu
Öyle miydi?
Yoksa kasýklarýmdan mý döküldü þiirler

Bir þeyler var; hep gücüme gider
Nasýl boðulacaðýmý düþünürken tam,
Tek nüshalý bu þehrin
Ve tek bir gözyaþý bile olamadan
Piç gibi kalakalmak ortasýnda..

Hâlbuki hep lanetlemiþtim ben onlarý
Biliyorsun…
Birkaç cümle, birkaç düþüncesizce not
Som düþüncenin kuru davranýþlarý arasýnda..

Ve böylece en umulmadýk zamanlara geldik..
Ne çabuk daðýldý fecrin buðusu bilmiyorum..
Çarmýhlara asýlý buðu
Kendi kullanýlmýþlýðýmda kalsýn demiþtim..
Olmadý..

Gidiyorum
Çektim ýslaklýðýmý kaldýrýmlardan..
Savaþým özümsemekti içtiðimi...
Ve ben maðlup ederek hepsini
Geldim ama…

Metin BEKTAÞ

Sosyal Medyada Paylaşın: