DOLAMAZSIN...

Derme çatma gönle dolamazsýn sen!
Cihaný bir zindan olan VEYSEL’ÝM!
Sýzýyor gözümden peyderpey selim,
Yazýk, ne gelir nalân eden benden!

Korkma! Kalýr arkada senin ezkar,
Feramuþ edilmez ad ile sanýn.
Çýktý akýbet teninden yâr canýn,
Etti maharetini ecel izhar.

Bu öyle bir uzluk ki aldý gitti,
Ardýndan kapladý mevtin evreni.
Daha dün dinler iken þuh sesini,
Azrail sadýk yârini terk etti.

Ahlar, vahlar gýrla gider içimden,
Bir þey elde edemiyorum heyhat!
Naçiz vücudun ola abat ü þat,
Bu sözden baþka ne gelir elimden.

Hiçbir kimse bu sýrra eremez,
Benim müteveffa handan VEYSEL’ÝM!
Defter ile kalemde daim elim,
Gene de istenileni veremez.

Ümmetimiz matem tuttuk VEYSEL’ÝM!
Dinmiyor, dinmeyecek de bu yaþlar.
Þahadettir yoluna konan baþlar,
VEYSEL’E seslenen dertli CEMÝL’ÝM.

KÜÇÜK OZAN(CML DMR)
AHH VEYSEL’ÝMDEN,
LÜGATÇE:
EZKAR: Anma, hatýra getirme
ÝZHAR: Meydana çýkarma, gösterme.
FERAMUÞ ETMEK: Unutmak.
ABAT Ü ÞAT: Þen ve memnun.
ÞEHADET: Þahitlik. Bilinen bir þey hakkýnda doðruyu söylemek.

Sosyal Medyada Paylaşın: