Bu gün, beni bana sordular Nasýlsýn diyordu ince bir ses Dünyanýn en iyi kocasý nasýlsýn? Diyordu, Nazikçe ve sevecen. Kursaðýma takýlanlara raðmen Karþýlýk verebildim: "Sýkýntýdan patlamakla meþgulüm" Bütün bir gün vücüduma Aþýrý dozda güneþ ýþýðýnýn Enjekte olduðundan söz ettim "Gece olunca parlayabilirim" Diyebildim gülerek.. Anlayacaðýn sýyýrmak üzereyim Diye ekledim.. Belki de gerçekten sýyýrmýþtým Ya da sýyýrmak üzereydim Ramak kalmýþtý belkide, Sonrasýnda ne söyleyeceðimi bilmezken "Hayatýmda hiç olmadýðým kadar mutsuz, Hiç olmadýðým kadar sýkýntýlý Hiç olmadýðým kadar umutluyum" Diye veda ettim..
Kadir Bulama
Sosyal Medyada Paylaşın:
ArtikGunesDogmasin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.