üstüme çökmüþ bir akþamýn kýzýllýðýnda uðradým
gözlerinin maviliðine
enginliðinden korktuðum gözlerinin
avuçlarýna býraktým kýrmýzýlýðýmý
"Yâr" dedikçe , maviliðine bulandým
ruhum;
birkaç dakika yanýnda olmanýn umut ummanlýðýndayken
özlem yanýðý kalemim
yürek yangýnlarýmý söndüremiyor
kaç gün sesinin renginden düþecek harfleri dilime doladým
yavaþça ben sen oldum.
ýssýz kaldýrýmlara sen diye koþarken,
sesinden yoksun düþtü içimdeki Þems
yandý içimdeki dar-ý acunum
daraldý Ýstanbul’um
meðer sen bana ben kadar yakýnmýþsýn be yâr
yabancý dursa bile gözlerin gözlerime
þimdiye kadar dudak kenarlarýndan kovulmadý kýrmýzýlýðým.
beyninde sessizce büyümeye devam ediyorum
kim bilir birkaç gün sonra öleceðim dudaklarýnda
ölmek dedim de;
ben senin yüreðinde kaç gün yaþabileceðim cancaðýzým ?
þimdi diz çöktüm hicranýn kara þövalyelerine
bir denizin maviliðini bekliyorum
benim hiç denizim olmadý buðday coðrafyasýnda.
kim bilir senin yazgýnda
þimdi uzandým hýrçýn lodos’un koynuna..
ayak dibimde þiddeti hicrandan ibaret bir deprem büyürken
ben senin gözlerinin avlusunda ömrümü vuslata sývamaktayým.
az sonra koþacaksýn ya bana…
gözlerinin arasýna özlem yanýðý harflerimi eleyip
beni maviliðine kavuþturacaksýn cancaðýzým
azat ettim hicranda kalan yaþamý
deðmese de yüreðin
topraðýma
yine de gözyaþlarýmla yýkanacak harflerim
kapýndayým bak be yâr
beni maviliðinle buluþtur.
beni de kabul et gözlerinin deryalarýna
Baþým denizine dik açýdan vursa da
ben sen kadar "aþk"’ým cancaðýzým
yine
’Küçüðüm’diye baþlayacak sonsuzluk girdabým
lakin sana yetiþmek isteyen ayaklarýma cevap ver cancaðýzým
Sakýn dur deme bana.
bana geç kaldýn
masallarýný vurma yüzüme..
gözlerinin içine bakýp hicranýn musallasýna yatýrma..
öldürme beni yâr
nefes ver
nabzýmdan süzülmüþ bir avuç kýrmýzýlýðýmý al cancaðýzým
karanlýk býrakma beni
Þems"imsin
kara yaþmaðý atmýþken baþýmdan
bir gül uzat yanaðýma
bir nefes býrak ýssýz kýzýllýðýma
----- Gideceksen eðer son kez beni dinle cancaðýzým-------
Gelmeyeceksen eðer,
Marmara’nýn en dibine býrak beni.
unut avutulmamýþ yüreðimi
sana açýlan her kapýdan kovulan bir yüz
def edilmeli yarýna varmadan
gözlerim;
alýþýk deðildir sensizliðin uçurumundaki alfabeye
kýr içimde sana kurduðum ateþbâz sözcüklerimi
sana uzattýðým dallarý da býrak ayak altýna.
gelmedin diye acýmayacak kalbim.
yüreðe yoldaþlýk etmedi yüreðim.
Sen git / ki kalbim kara þövalyelerin ömrü billah mahkumu olsun
içimdeki düþler teker teker daraðacýna asýlýyor
iðfal edilecek kýrmýzýlýðým
gelmeyeceksen eðer, son bir cümle kur bari…
keþke sana kucak dolusu akþam kýzýllýðým olsa yürek coðrafyamda
gordion
21/03/2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.