Dað gibi adamdý rahmetli Böyle boylu poslu kuvvetli Tanýrdýn uzaktan gördüðün zaman Elleri iri iriydi bakýþlarý sert Sonra içten içe çökertti hasret Ýki dikiþte bir büyük içerdi O zaman anlardý yüzüne bakan Sürekli gideceðim buralardan derdi Ardýndan yine gülerdi dertli dertli
Dað gibi adamdý rahmetli Ýti kopuðu az mý inletti Kim varsa dayaklýk ip gibi dizerdi Bekler dururdu meçhul birini O kadýný bekledi yýllarca usanmadan Kimse alamaz derdi onun yerini Sonra hep tek tabanca gezerdi Güneþ bile doðamazdý o uyanmadan Sanýrsýn tüm dünya ona zimmetli
Dað gibi adamdý rahmetli Böyle pos býyýklý kasketli Uðurladýðý son yolcusuydu bu þehrin Tuhaf adamdý gelip geçti dünyadan Sýðdýramadý gitti hayatý bir kaba Þimdi doldu miadý derdin kederin Þaþýrýp kaldý haberini her duyan Ölecek adam deðildi fakat galiba Ölümü beklediði o kadýn zannetti
…Dað gibi adamdý rahmetli…
-Þâhi- Sosyal Medyada Paylaşın:
Şâhi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.