Yüreksiz Ölmek

Kýyý mý uzaklaþýyor sýðýndýðým/ Ben mi kaçýyorum kendimden
Beynimde mi sisler var / Boðuluyor muyum yol ayrýmlarýnda
Niye üþüyorum / Yalnýzlýðý mý soðuk gönlümün
Baharýn nazý sürüyor, kýþ çekilmiyor uykusuna / Mehtabý neden küser ki kýþa
Niye uzattýðým ellerimde hep ben yalnýz dönüyorum / Niye ben hep gülümsemelerime küsüyorum

Hani yýrtacaktýk gecelerden siyahý / Mavimsi bir lacivert kaplayacaktý gökyüzünü
Yer gök gözlerimizle dolacaktý / Yýldýzlar kadar çok olacaktý mutluluðumuz
Hep rüya isterdik bizimle dolu / Muskalar yaptýracaktýk uykularýmýza hani
Sýmsýký sarýlacaktýk / Sarmaþýklar kýskanacaktý
Hep en güzeller bizim olacaktý / Her bahar yeniden açacaktýk

Ah, ah! Bilsem, / Bir bilsem, bilebilsem
Bilsem kaç kiþiye yüreðini daðýttýn / Anlamý var mý duyduðum bu acayip seslerin
Kaç gözde asýlý kaldý yanaklarýnýn pembeliði / Kaç dudak sýcaklýðýnda kayboldu dudaðýnýn
Söyle kaç kiþinin rüyasýna girip umutlarýnla / Kaç kiþinin mahmurluðunu aldýn þafaklarda
Yorgun sabahlarda habersizce uyandýn / Bu kadar çok muydu bir tane dediðim yüreðin

Kýyý uzaklaþýyor sýðýndýðým, anladým / Neden hep kaçak kuytulara sýðýnýrým
Beynimdeki sisleri silemiyorum / Dünler de yarýnlar da kayýp gözlerimde
Hep üþüdüm caným, hep üþüyorum / Ayazlar damarlarýma iþlemiþ
Yanýlmýþým, hiç bahar olmadý ki mevsimler / Neden hep kendimi kandýrmýþým söyle
Hep sarýldýkça tökezliyorum, düþüyorum / Neden hep ben üzülüyorum

Kaderim anladým artýk / Sümbül misali boynum bükülü
Hep el uzatacaðým, hep yalnýz döneceðim / Býktým ayný günü yaþamaktan her defasýnda
Köþe beðenmeyeceðim / Yoruldum aramaktan, yorgunum inan
En uzak, en karanlýk bir köþe bulacaðým çaresiz / Kendi gölgemin önünde diz çökeceðim
Boynumu bükeceðim / Kimse bükmesin boynunu diyerek
Ve hep bulduðum sandýðým / Kahrolasý yanýlgýlarýmýn altýnda ezilecek
Bir türlü bulamadýðým yüreksiz öleceðim / Yüreksiz öleceðim.
Turgut UZDU

Sosyal Medyada Paylaşın: