adım hüzün

geceler hüzün yüklü kervanlarýyla geçiyor
yalnýzlýk çöllerinde ölümüme gülüp eðleniyor
karanlýk çýkmaz sokaklarý gösterip acýmasýzca
kahkahalarý ile sýrýtýyor tutuþmuþ gönlümün derinliklerine
hayat bir kere mutluluk oyununu oynamadan
vuruyor ayrýlýk sancýlarý her zerresine bedenimin
nereye baksam hasret þarkýlarý söyleniyor
kanatýyor acýmasýz diþleriyle yaralarýmý
yaðmurlar bile yaðýyor gözyaþlarýmýn üzerine
buluyor yine o haylaz þýmarýk yalnýzlýklar
kalleþ oyunlar sergiliyor her daim rüyalarým
isyanlarla hemhal oluyor elvedalarým
en güzel baharlarýmý aðlatýyor yýllarca
kapatmýþ kapýlarýný inadýna kederine ortak ediyor
kaçamýyor hüznüm ayrýlýklardan hasretlerden
alýp götürüyor beni yaðmur yüklü bulutlar
dipsiz kuyulardan çýðlýklarým ses veriyor da heyhat
duymuyor ihanet yüklü kalleþ hayat
tutunduðum dallar kýrýlýrken birer birer
gözyaþlarýma veriyorum saklý gerçeklerimi
belki kurtuluþ iklimlerine kavuþturur diye
akþamýn alaca karanlýklarýna yüklüyorum ayrýlýklarýmý
yinede adým hüzün diye haykýrýyor ümitlerim.

sahure alacahan

saqu



Sosyal Medyada Paylaşın: