YAĞMUR ÖZLEMİ
Nasýrlý eller gibi yer yer,
Özlemle dolmuþ çatlayan topraklar,
Bugün kaçýp saklanmýþtý güneþ,
Yaðmura gebeydi kara bulutlar,
Muþtu* veriyordu gürlemeler,
Doðuma durmuþ gibiydi gökyüzü,
Ufukta yer yer çakýyordu þimþekler,
Bitecekti belki de günler süren özlemler,
Bahtý kara Ankara’mý kaplamýþtý yine,
Kara haberlerin habercisi karabulutlar,
Yaðmur yaðacak, bereket dolacak diye,
Hiç sevmemiþtim karabulutlarý bu kadar,
Keþke yaðsaydý, olsa da bir damla,
Devamý gelecekti belki saðanakla,
Çatlayan topraklar deðil de sadece,
Ne ümitler yeþerecekti bu yaðmurla.
Ne kýþ gibi kýþ oldu bu yýl, nede bahar,
Kaldýrýmlarý bile ýslatmadý nisanda saðanaklar.
Suya hasret kaldý yine bu topraklar,
Eller göðe açýk, kýpýr kýpýr duada çatlak dudaklar,
Susuzluða mahkûm kaldý bahtsýz Ankaram
*Muþtu = Müjdeli haber.
Hüseyin Bacanak
01.06.2007 Gölbaþý - Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.