Kaybolmuþ zaman tortularý kaldý þimdi cebimde, Sen yoksun, bu þehir de yok sanki, o da kayýp. Bi yerlerden sensizlik esiyor yataðýma, üþüyorum, Gel, çaðlar ötesinde bile olsan, üþüyorum, gel sarýl.
Sana þimdiki zamanlar besliyorum, En basit örneðiyle, seni seviyorum. Gözleri saklý gerçeðim, kahve gözlüm, Sen yoksun diye, ölüm kapý komþum.
Aç kaldýðýnda sensizliðim, Gebersin diye beslemiyorum. Ama sen hiç gelmiyorsun, Mevsimler artýk hep mi güz.
Kaybolmuþ bir ben var þimdi senden geriye, Kýþ gibi çetin vuruyor yüzüme, yüreðime, Ve her daim buram buram boðuyor yokluðun. Yüzyýllarca uzakta olsan bile gel, ölüyorum.
Atakan Akan Sosyal Medyada Paylaşın:
atakan akan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.