Geceye İnen Yalnızlık
zakir
Geceye İnen Yalnızlık
Geceye hüzün iner yýldýzlar haza ketum
Süveydanýn kaderi siyaha nispet etmek
Sükût mahzenlerinde yalnýzlýða veda um
Iþýðýn kollarýnda sessiz bir ana yetmek.
Yalnýzlýk üç ayaklý masa gibi içimde
Devrildi devrilecek her þey tuz buz olacak
Her nefes alev alev her dem ayrý biçimde
Senden yadigar kalan çile ne gün dolacak.
Gelirsen yalnýzlýðý çarmýha gerer güneþ
Huzurun ayak sesi þenlendirir mekâný
Gamzendeki ýþýltý billûr zamanlara eþ
Bir tatlý tebessümün aydýnlatýr her aný.
Her sabah günaydýnsýz güne baþlar yalnýzlýk
Gece yataðým yetim ve ellerim mecalsiz
Kahvaltý sofrasýnda dudakta mahzun ýslýk
Demlik sükût deminde çay bardaðýmsa dilsiz.
Yalnýzlýk sana dair çalýnan mahur beste
Söze tutulan ayna karanlýða nikahlý
Semaya salýnan ses kaybolur yine seste
Siyah geceye küskün gece siyahtan ahlý.
Yalnýzlýðý pay etsem kimse dönüp de bakmaz
Yüreðe tortu çöker senden uzak demlerde
Issýz dað baþlarýnda sular þevk ile akmaz
Yalnýzlýðýn acýsý gizlenir sitemlerde.
Ankara, 20.03.2011 Ý.K
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.