SEN OLMALIYDIN

Sabahlarý penceremde,
Sen olmalýydýn güneþ deðil.
Yüzüne elimi sürmeliydim.
Kederlerini hiç görmemeliydim.
Kordon sefasý yapmalýydýk birlikte,
Ýmrenmeliydi herkes bize.
Gülücükler saçmalýydýk çevremize.
Beraber söylemeliydik,
Ýstanbul þarkýlarýný.
Yeþilde içmeliydik,
Akþamýn en güzel tatlarýný.
Kol kola geçmeliydik istiklal caddesini,
O kalabalýkta kimseler görmeden.
Senle paylaþmalýydým en güzel düþlerimi.
Unutmalýydým gerdanýnda her gün bir busemi.
Sen olmalýydýn hayatýmda,
Gecenin karanlýk yüzü deðil.
Girmemeliydi ayrýlýk aramýza,
Sevinci paylaþmalýydýk sazýmýzla.
Aðlamak için sudan sebepler bulmalýydýk,
Çünkü çok mutluyduk ikimiz bir arada.
Güzel rüyalar bitmesin diye,
Uyanmamalýydýk derin uykulardan.
Yalvarmalýydýk bu günler bitmesin diye.
Ama biz sahip çýkamadýk o güzel günlere.
Hepsi eridi gitti,
Kar tanesi gibi.
Baþaramadýk .
Onun bunun aðzýna baktýk.
Nerde bir patýrdý görsek ürküp kaçtýk.
Her gördüðümüz ýþýða koþtuk,
Ve bölündük parçalandýk.
Parçalarýmýzý toplayamadýk.
Þimdi ise sen aydasýn ben dünyada,
Herkes seyrimize bakýyor doya doya.
Biz doyamadýk onlar doysun mutluluða.

19.03.2011
Orhan OYANIK
ÇAN

Sosyal Medyada Paylaşın: