İnanmalıydım, hüzünle ağlamamalıydım!

Evet, bel baðlamalýydým, haz duymalýydým

Ne yaptýðýmý hakkýyla anlamadan, tereddütle solumadan yol almalýydým

Öncelikle suallerden baþlamalýydým, hissiyatýmý gale almalýydým ve fakat yaþamalýydým

Lüzumsuz kaygýlardan arýnmalýydým, mefkûremi ihmale býrakmamalýydým, ona kanmalýydým





Nerde iþaret taþý görsem, yâdýmý sukuta erdirip düþünsem

Kendimden geçene kadar gözyaþlarýmý sessizce ummanýn o suhuletine döksem

Bir yelkenli misali dalgalarý dert edinmeden salýnarak, sevdalaþan enginlere yüz sürsem

Ýçimden ne geliyorsa bir sarf-ý nazara yeltenmeden aþkýn esiniyle hasredip, sancýdan göçsem





Kalbimin dili yok, sinemin efkârý neden bu kadar çok

Sanki saplanýyor yüreðime, onca zamandýr fark etmediðim bin hüzünle gelen ok

Nereye baksam, vaktin sýrlarýný ruhuma taþýyýp manalaþsam, yine dinmez ýstýrabým pek çok

Bir gönül vardý, her vakit baharýn ülfetini yaþatýrdý hazan vakti kalbime neler anlatýrdý, yok





Bir çelebi misali yolun yolcusuyum, umut yumaðýyým

Ufkum karadý mý, içim daraldý mý, ruhum bizar kaldý mý, baþýmýn aðrýsýndan korkarým

Sýktýðým yumruklarýn titrettiði melalimin hýçkýrýklarýný saklayamam o yamaçlara bakamam

O vakit hücreler içimdedir, mahpushane bahçesi ne kadar ferah gelir kimselere anlatamam





Sanki gardiyan lisan-ý halime refakat etmektedir

Sessiz bir þekilde nazar etmektedir, derd-i gamýma kim bilir neler söylemektedir, kalbidir

Kim ekmeðinin arayýþýnda deðildir, hangi yolcu panik içindedir, hasret ki gönül ehli içindir

Yürek sahibi hiç ses etmeden çilesiyle büyür, sabýrla yürür, kanaatle bütünleþir ve güçlenir





Rahmetli meczup Cemil emmi geldi aklýma

Yaþadýðý zaman hakkýyla çok anlaþýlmadýysa da, eren bir nefes olduðu ki nasýlda ortada

Geç vakitlerde kimin kapýsýný çalsa, muhtaç olan nefesleri kalp gözüyle görüyor ya, anla

Heybesinden çýkardýðý ne varsa, umut edilen gaibi olsa da, demek ki fark eden var, korkma





Ne devranlar geçti, ekinler vakti zamanýnda biçilirdi

Afat sanki ruhuma þahit olan bir cendereydi, kim vakitsizdir ve hatta ihmal-i takatsizdir

Ümmet-i Muhammet neden bu kadar dirliksizdir, vecdini ve o azmini tehir edenler kimdir

Niçin þüpheler hiç geçit vermemektedir, tefrikaya bu kadar raðbet niyedir, aþk neredededir







Mustafa CÝLASUN

Sosyal Medyada Paylaşın: