yüreðim söyler, gözlerim aðlar elimde olan kayboldu birer, birer tutamadým kaçanlarý týpký yýldýzlar gibi tutamadým aðladým caným yandý acýdým halime yalnýzlýktan ne hale getirmiþti beni yüreðimi söküp atmýþtý yerinden sanki aðlýyorum ama ne fayda sensiz kaldým birkere ne dönüþün var nede tek bir sözün bitti diyorsun bana sormadan bende sormam sana yýkýlýrken daðlarým sayende gördüm boyumu aþan çaresizliði acýnýn ta kendisi sað elinle vurdun hançeri bize yolda yürürken gölgeni gördüm karanlýktý ama sendin tanýdým baþý eðik yürüyüþünü rugandý ayakkabýlarýn týpký týpký çocukluðumun bayram papuçlarý ne onlar kaldý pýrýl pýrýl hayatýmda ne sen kaldýn þimdi kanayan yüreðimde hadi git
Sosyal Medyada Paylaşın:
emine cenk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.