Sultaným... Tahtýný, ay ve yýldýzlar süslemiþ, Suretime yansýyan ne varsa, saf saf durur emrinde. Babam dediysede bana, verme kendinden taviz, Edemedim, kapýndayým. Derdim titretir beni. Derdim dilime musallat, Bir seni zikr eder, Sen bin olursun. Binler ile çoðalýr, beni sende boðdurursun.
Nur nedemek bilirim. Bilirim de, gözlerimle þahit olmadý ferim. Eðer bakýlamayacak gibiyse, Dokunsan yakacaðýndan eminsen ve dokunmadan edemezsen. Melekleri görmesen bile meleðe benzetirsen. Ýçini huzurla dolduruyorsa varlýðý. Yokluðu geceye hacet býrakmýyorsa. Bana bu hisler hücum eder. Nur -u sende görene bir aman ver Sultaným.
Ey gönlü gönlüme yakýþan... Yoksulluðu baðlayýp getirseler önüme, Senden mahrumiyetliðimin karþýsýnda, zenginlerle anýlýr ismi. Beden hasta olsa, ilacý sen var sayar, Ekmeði kokuna, Suyu lutfuna deðiþmez. Bir avuç buðday misali avucuna tutundum. Öyle bir ek ki baðrýna, haþr olayým Sultaným.
Anam bana der gözümün nuru oðlum. Þaþýyorum sen varken bana nasýl nur diyor. Ateþimi sen yaktýn, varsýn sönmesin ama, Bari seni ýsýtsýn, ele verme Sultaným....
Sosyal Medyada Paylaşın:
ferromuratti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.